"Otórgame la belleza interior y haz que mi exterior trabe amistad con ella".

Súplica de Sócrates al dios Pan


Alguien dijo... (citas aleatorias)

Visita nº:

Siéntete libre de opinar, y de copiar la información que quieras, citando la procedencia.
Feel yourself free of copying tehe information you need, with a backlink.

sábado, 19 de mayo de 2007

Primeras Impresiones


Básicamente andamos tan atosigados e atareados que no nos damos cuenta de lo vertiginosamente rápido que pasa el tiempo y de todo lo que pasa a nuestro alrededor, nos sumergimos en nuestro universo donde no nos mostramos tan vulnerables al resto, generalmente no somos muy abiertos a nuevas amistades, cada vez que nos presentan a una persona somos algo reacios y por naturaleza tendemos a juzgar y crear prejuicios a primera vista, en un tiempo record (15 – 20 segundos) nuestro cerebro psicoanaliza y a posteriori nos manda señales de si la persona nos cae bien o no y todo ello sin que la persona diga ni una sola palabra. Recíprocamente la otra persona sometida a tu análisis personal hace lo mismo por su parte lo cual nos hace pensar si estamos haciendo lo propio y si tenemos afinidad con la otra persona, nuestro primer instinto es sonreír ya que siempre se queda bien y transmite calidez y sinceridad pero OJO! Asegúrate de que sea una sonrisa natural sino estas perdido.

Todo esto nos da sensación de estar sometido a la radiografía mas detallada del mundo ya que la otra persona analiza el exterior pero con la primera palabra y los gestos llega hasta a analizar tu mismísimo interior donde te imaginas o deduces el ámbito social, gustos, personalidad…lo cual nada ni nadie podrá llegar a descubrir al 100% en algunos casos ni tu mismo

Ello da paso a la segunda fase donde puedes ganar el premio o perderlo todo, se trata de conocer a la persona a fondo y pasar por un momento de todas las cuestiones externas y profundizar mas en lo personal y persona, lo cual nos aporta muchísima información de gran importancia y nos abre la oportunidad de formar lazos con esa persona. Habitualmente le damos mas importancia a lo externo que lo interno tanto en sociedad como en lo personal y lo que cuenta es que cada uno es diferente pero muy parecido en si mismo y que lo mas valioso es la personalidad que es personal y intransferible lo cual nos hace ser únicos y genuinos

Somos diferentes tonalidades en la misma gama de color.


link http://www.quediario.com/blogs/5641/

2 comentarios:

Anónimo dijo...

avui dia tothom té molts amics,alhora de la veritat te n'adonnes que no els coneixes realment, sols coneixes la seva superficialitat,fins i tot la teva parella,realment la coneixes? Les relacions avui son tan fredes que ni tu et coneixes, no t'atures a pensar qui ets en veritat.

Anónimo dijo...

Muchas gracias por el comentario, tienes toda la razón, como digo yo ``somos diferentes tonalidades en la misma gama de color’ hasta que no chocamos los unos con los otros, no nos damos cuenta de cómo somos.
A lo largo de nuestra vida nos topamos con mucha gente diferente a nosotros, numerosos momentos y miles de situaciones… lo cual nos hace reaccionar de mil formas diferentes e insospechadas. Con todo ello no empezamos a conocer cada vez un poquito más pero por mucho tiempo que tengamos y muchas vidas vividas nunca nos conoceremos, ni conoceremos a nadie al 100%

¿Qué temas te interesan más?

¿Te sientes percha o persona?